»
Η 19η Μαΐου είναι η μαύρη μέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό.
Είναι η μέρα που ο Κεμάλ έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των βάρβαρων Νεότουρκων
για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σ’ όλο τον Πόντο.
353.000
καταγεγραμμένοι επίσημα νεκροί και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι και διασκορπισμένοι
αγνοούμενοι, αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη βαθιά στην
ψυχή τους.
Είναι η ιστορία των Ελλήνων του Πόντου που άφησαν οι πρόγονοι
μας, που ξεριζώθηκαν βίαια από ένα τόπο όπου άφησαν χιλιάδες νεκρούς, έναν τόπο
όπου έχουν θαφτεί γενεές και γενεές προγόνων μας.
Έτσι, οι ελληνικοί πληθυσμοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους, με
μοναδικές αποσκευές τις μνήμες και τον πόνο της καρδιάς τους, εγκαταστάθηκαν
στις νέες πατρίδες. Όμως, με την δύναμη της ψυχής τους, την εργατικότητα και την
θέληση, ξεκίνησαν τις ζωές τους από την αρχή.
Ακόμη και σήμερα, στις αλησμόνητες πατρίδες μας, τα ίχνη των
προγόνων μας είναι ανεξίτηλα. Τα μαρτυρούν οι εκκλησιές και τα μοναστήρια, τα
σχολεία, τα ελληνικά ονόματα. Ποτέ δεν θα σβήσουν – το χώμα είναι ποτισμένο με
αίμα και δάκρυα.
Είναι η πατρίδα που κάνει και σήμερα τους χιλιάδες Πόντιους
να την αναζητάμε, αν και δεν την γνωρίσαμε
ποτέ παρά μόνο από τα ακούσματα των πατεράδων και των παππούδων μας. Γιατί
πατρίδα, είναι αυτή όπου υπάρχουν οι ρίζες σου, αυτή που έχεις από τα ακούσματα
και τις διηγήσεις των προγόνων σου.
Και είναι ευλογία για τον καθένα μας να μπορέσει να
επιστρέφει στη γη των προγόνων του. Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες.
Εκείνη που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο γνωστή και ζωντανή στις καρδιές
μας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ιστορική αλήθεια.
Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να ξαναγράψει την ιστορία. Κανείς δεν μπορεί
να αγνοήσει τις φωνές των νεκρών. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα
στη μνήμη.
Η 19 Μαΐου μας δίνει ακόμα μια αφορμή να ανασύρουμε μνήμες,
να αναλογιστούμε, να υποσχεθούμε, πως θα συνεχίσουμε να δίνουμε μαζί, μια
γροθιά, τον κοινό αγώνα για την επιβίωση της ιστορικής μνήμης.
Απαιτούμε
αυτό που δικαιούμαστε…. την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Με τιμή,
Μακρίδης Νίκος